| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
26-02-2006
Jeszcze potrzebuję trochę czasu, ale niedługo tu wrócę i poodwiedzam Was Kochani, ponadrabiam zaległości i wyjaśnię, dlaczego tak wielka dziura w moim blogowym życiorysie. Powiem tylko, że... dałam się zaskoczyć i jestem szczęśliwa.
13-01-2006
Nadzieja trzynastopiątkowa ... :)
Daj mi, proszę, dobry Boże,
Zamiast drogi - to bezdroże,
Które prosto poprowadzi
Poprowadzi mnie w nieznane.
Innym, dobry Boże, zostaw
Wstęgi ulic i autostrad,
A ja niech już na manowcach pozostanę!
Pozwól mi się, Boże, błąkać
Po gęstwinach i po łąkach,
W niepewności wydeptywać tysiąc ścieżek.
Wydeptywać tysiąc ścieżek.
Nie bój się, że gdzieś przepadnę,
Dokąd iść mam - nie odgadnę...
Uwierz we mnie, jak ja w Ciebie, Boże, wierzę!
Spełnij, proszę, o czym marzę!
Niech pod tęczy twej ołtarzem
Wyspowiadam gorzkie żale, słodkie grzechy!
I niech sercu siły doda
Darowana mi swoboda,
Co nie szczędzi mi ni smutku, ni pociechy!
Choć niejeden dasz mi, Boże,
Do zgryzienia twardy orzech,
Daj też iskrę, żeby radość z niej rozniecić!
I nadzieję mi pozostaw,
Że gdy drodze swej nie sprostam,
Ty, mój dobry Boże, wyjdziesz mi naprzeciw!
Modlitwa do dobrego Boga - Edyta Geppert
09-01-2006
A gdyby tak nieistnieć...
Przepraszam, że nie czytam, przepraszam, że nie piszę, ale ostatnich kilka dni mnie przerosło.Tak nieoczekiwanie, intensywnie, od zachwytu do rozpaczy... Jestem tak rozdarta jak jeszcze nigdy w życiu i jest mi tak źle, jak juz dawno źle mi nie było. Nie jem, nie śpię, płaczę... Jak się odnajdę to wrócę...
03-01-2006
Po fragmentach....
Odnajduję kawałki siebie w różnych książkach, po fragmentach i za każdym razem bardzo mnie to zaskakuje, że inni też mogą czuć dokładnie tak jak ja. Bo to niby takie oczywiste, ale jednak ...
" ... Kiedy to się dzieje, dlaczego tego nie można przyłapać, dlaczego dopiero z czasem uświadamia się sobie, że się dorosło ... Pomyślałem ... gdzieś przecież ta granica musi przebiegać ... Domyśliłem się, że chodzi o obecność. Że tak się człowiek przyzwyczaja od przedszkolnych lat, przez szkolne, licealne i studenckie, że codziennie ktoś sprawdza jego obecność. Wywołuje z listy i domaga się potwierdzenia: "Jestem". Przez te wszystkie lata ktoś jest zawsze zainteresowany tym, byśmy byli. Najpierw być musimy, potem powinniśmy - niezmiennie figurujemy jednak na listach obecności. Aż wreszcie z ostatnim dniem studiów ten przywilej się kończy: odtąd nikt już naszej obecności sprawdzać nigdy nie będzie, odtąd jesteśmy światu obojętni, możemy sobie być lub nie być ... "
Jak to jest, gdy ktoś kategorycznie domaga się Twojej obecności ? Mój przywilej bycia wyczytywanym też niedługo się zakończy i co wtedy ??? Mogę sobie być lub nie być ...
23-12-2005
Przed-świąteczne za-dumanki
Kurczę, nie wiem jak to wszystko ogarnąć...
Jestem już u rodziców. Poinformowałam ich, że nie wracam do nich po studiach ... Zaczął się przedświąteczny szał. Więc zakupy, sprzątanie, gotowanie, pieczenie, ganianie za prezentami, spóźnione kartki i spóźnione wyrzuty sumienia - genaralnie to, co teraz ma miejsce w całej Polsce :P
Przeczytałam w końcu "Samotnosć w sieci" Wiśniewskiego. Polecam gorąco!!! Rżałam nad nią jak koń ze śmiechu, ale i płakałam rzewnymi łazmi ... warto przeczytać. Polecam też "Bidul" Maślanki i "Gnój" Kuczoka. A tak coś mnie wzięło na czytanie ... I wiem już, czemu tak boję się końca studiów i skąd moje kolosalne niezorganizowanie, ale o tym kiedy indziej.
Sny miewam ostatnio dziwne, perwersyjne ... nieprzyzwoite ...
Tak dumałam nad tym, czy mój kot jest ze mną szczęśliwy ... i wydumałam, że chyba średnio...
Idą Święta i nie chciałabym składać kolejnych, nijakich życzeń. Znajoma wysłała mi kartkę i napisała, że życzy mi rzeczy zwykłych, ale prawdziwych. Takich jak ciepła kawa podana w porę ... Dlatego chciałabym życzyć Wam wszystkim i sobie, by te Święta były ... zwykłe i prawdziwe.